Şirketleri bir insan vücuduna benzetmek mümkündür. Bir çok organ ve bunları oluşturan hücrelerin bütünlüğüdür aslında insan bedeni. Sağlıklı bir beden, sağlıklı, uyumlu, birlikte çalışan, birbirini destekleyen, birbirinin varlığını sürdürme bilincine sahip hücre ve organlardan oluşur. Bir hücrenin ya da organın “Ben” demeye başlaması sistemin hastalanmasına yol açar.

Dünyada sağlıklı organizasyonlara baktığımızda “Biz” bilincinin çok yüksek oranda sağlandığı ve bu konu üzerinde önemle odaklanıldığı görülmektedir. “Biz” bilinci sadece şirkette değil bağlı olduğu tüm sistemlerle “Biz” olmanın bilincidir. Ama bunun sağlanmasının tek yolu önce “Ben” olmaktır.

Burada bir ikilem yok çünkü henüz “Ben” olamamış, kendini tanımayan, kim olduğunu, potansiyelini bilmeyen, bir bireyin “Biz” olmasını beklemek ne kadar gerçekci bunu sorgulamak gerekir. Sağlıklı organizasyonların en temel özelliği “kişisel gelişime” çok yüksek oranda zaman ayırmalarıdır.

İnsan kendini kıyassız bir şekilde tanıdığında, kim olduğunu etrafına sormadan kendi başına tanımladığında, gerçek anlamda özgürleştiğinde, “Ben” olabilir. İşte bu noktadan sonra uyumlanma başlar. Bu nokta hiç kimse gibi olmasına gerek olmadığını bildiği, kendi hakkında ne düşünüyorsa o olduğu yerdir. İşte o zaman içsel uyum sağlanır. İçsel uyum, dışsal uyumun bir provasıdır. Kendiyle nasıl uyumlancağını öğrenen bir insan bunu kolaylıkla dış dünyayla da yapabilir. Bu bir farkındalık, bilinçlilik halidir.

Şimdi içsel ve dışsal uyumlarını sağlamış bireylerden oluşan bir organizasyonun, tek bir beden gibi davranabilme kabiliyetini şöyle bir hayal edelim. Dışarıdan baktığımızda gördüğümüz tek şey bir bütünlük olacaktır. Nasıl bir çiçeğe, ormana ya da insana baktığımızda tek tek bileşenlerini saymıyorsak uyumlu bir organizasyon da bu duruşa sahiptir.

İçinde “Ben” olabildiğimiz bir “Biz” in parçası olmak için bugünden sonra atılacak adımları atmamız dileğiyle…